W XX wieku rozwinęła się gałąź medycyny zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem chorób za pomocą izotopów promieniotwórczych. Jedną z obrazowych metod diagnostycznych medycyny nuklearnej jest scyntygrafia. Polega ona na wprowadzeniu do organizmu środków chemicznych, najczęściej farmaceutyków znakowanych radioizotopami. Rejestracja ich rozpadu i graficzne przedstawienie ich umiejscowienia umożliwia ocenę morfologiczną i funkcjonalną.
W badaniu podstawowa jest znajomość zachowania poszczególnych farmaceutyków w organizmie. Znakowany farmaceutyk używany w badaniu dobierany jest indywidualnie tak, aby jego koncentracja była największa w badanym narządzie. Emitowane przez radioizotop promieniowanie jonizujące przenika na zewnątrz organizmu badanego pacjenta i jest rejestrowane przez detektor połączony z komputerem, który generuje obraz kumulacji izotopu w organizmie. Obraz przekazywany jest przez gamma kamerę na ekran monitora. Otrzymujemy wynik badania w postaci scyntygrafu.
Metoda scyntygraficzna należy do precyzyjnych i mało inwazyjnych metod diagnostycznych, umożliwiających ocenę fizyczna i danego narządu, jego budowy i prawidłowości jego działania. Badanie metodą scyntygrafii jest bezpieczne. Radioznaczniki promieniotwórcze są szybko są metabolizowane i usuwane z organizmu pacjenta.
Jakie są wskazania do scyntygrafii?
Podejrzenie choroby nowotworowej lub podejrzenie wystąpienia przerzutów w przypadku zdiagnozowanej choroby nowotworowej to podstawowe wskazania do scyntygrafii. Metoda scyntygrafii pozwala bezinwazyjnie zajrzeć do wnętrza kości. Umożliwia bezinwazyjne dotarcie do wnętrza mózgu i ocenę ewentualnych zmian w postaci guzów. Jest nieocenioną metodą stosowaną w przypadkach krwawienia układu pokarmowego o nieustalonej przyczynie.
Ze względu na swoją specyfikę stosowana jest w chorobach mięśnia sercowego i w przewlekłym zapaleniu płuc oraz zaburzeń w krążeniu płynu mózgowo-rdzeniowego. Scyntygrafia stosowana jest też w przewlekłym zapaleniu wątroby i chorobach nerek. Jako bezinwazyjna metoda umożliwia ocenę położenia kształtu i stanu badanego narządu. Z jej pomocą można dokładnie określić przepływ i lokalizację płynów w układach: krwionośnym, moczowym oraz pokarmowym. W określonych przypadkach metodą scyntygrafii można badać całe ciało pacjenta szczególnie pod kątem przerzutów nowotworowych.
Przed i w trakcie scyntygrafii
Do badania kwalifikuje lekarz. Jednym z nie wielu przeciwwskazań jest ciąża. Przed badaniem pacjentowi podaje się dożylnie lub śródskórnie znacznik w postaci radiofarmaceutyku. Po czasie niezbędnym dla nagromadzenia farmaceutyku w badanym narządzie pacjent udaje się do gammakamery. Do badania pacjent nie musi się rozbierać, należy jedynie pozbyć się metalowych przedmiotów i części garderoby. Badanie wykonywane jest najczęściej w pozycji leżącej pod skanerem.
Czas oczekiwania na badanie po przyjęciu farmaceutyku i czas trwania badania zależy od badanego narządu. Na całość badania należy zarezerwować około trzech godzin. Badanie scyntygrafii można wykonać w wielu ośrodkach, w wielu miastach.